„Utworzenie schroniska dla mężczyzn, chłopców i ojców z dziećmi, ofiar przemocy domowej poszukujących pomocy, wsparcia i azylu”. Jeśli nie jest możliwe stworzenie zupełnie nowej placówki, alternatywnie przekształcenie jednego z 10-ciu istniejących obecnie schronisk dostępnych tylko dla kobiet, dziewcząt i matek z dziećmi tworząc pierwsze schronisko dla mężczyzn, chłopców i ojców z dziećmi w Luksemburgu.

Ministerstwo Równości pomiędzy Kobietami i Mężczyznami w Luksemburgu informuje na swojej oficjalnej stronie internetowej, że w Luksemburgu znajdują się schroniska dla „kobiet, dziewcząt, kobiet z dziećmi i mężczyzn”. Jest to nieprawda. FAD otrzymał potwierdzoną informację od luksemburskiego Czerwonego Krzyża (Croix-Rouge luxembourgeoise), że z 10 schronisk wymienionych i obecnie dostępnych w Luksemburgu, żadna placówka nie przyjmuje mężczyzn, chłopców ani ojców z dziećmi.

W wielce międzynarodowym społeczeństwie jakim jest Wielkiego Księstwo Luksemburga, mieszkańcy często pozbawieni obecności rodziny w Luksemburgu a dokładniej, mężczyźni, chłopcy i ojcowie z dziećmi potrzebujący azylu i bezpiecznego miejsca schronienia nie mają dokąd się udać.

„Stworzenie rządowego stanowiska Rzecznika Praw Dziecka w celu promowania rozwoju i ochrony praw dzieci w Luksemburgu.”

Obecnie Wielkie Księstwo zajmuje 54 miejsce w IndeksiePrawDziecka i nie daje przykładu społeczności europejskiej, zapewniając, że poniższe konwencje i instrumenty prawne zapewniające dzieciom szereg praw nie są naruszane w sądach luksemburskich.

1. Artykuł 3 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej ustanowiony w 1992 r. w celu „zwalczania wyłączenia społecznego i dyskryminacji, wspierania sprawiedliwości i ochrony socjalnej, równości kobiet i mężczyzn, solidarności między pokoleniami oraz ochrony praw dziecka”.
2. Artykuł 24 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej wprowadzony jako część Traktatu z Lizbony w 2009 r. w celu „zagwarantowania ochrony praw dziecka przez instytucje UE i państwa członkowskie UE przy wdrażaniu prawa UE”.
3. Konwencja Narodów Zjednoczonych o Prawach Dziecka z 1989 r. Pierwszy uniwersalny instrument o charakterze prawnie wiążącym, który dotyczy praw dziecka. Obecnie konwencję podpisały 193 strony, w tym wszystkie 28 państw członkowskich UE. Mimo że konwencja dotyczy praw obywatelskich, politycznych, społecznych, ekonomicznych i kulturalnych dzieci, istnieją przykłady nagminnego naruszania praw dziecka we wszystkich państwach członkowskich UE, w tym w Luksemburgu.
4. Artykuł 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka ratyfikowanej przez Luksemburg w 1953 r., sankcjonujący prawo do poszanowania „życia prywatnego i rodzinnego, domu i korespondencji”.

„Utworzenie infolinii dla mężczyzn, chłopców i ojców z dziećmi oraz utworzenie Biura Pomocy Prawnej znajdującego się w Sądzie Miejskim w Luksemburgu, którego celem ma być udzielanie podstawowych i bezpłatnych informacji prawnych rodzicom bez względu na płeć poszukujących porad dotyczących praw człowieka i praw rodzicielskich przysługujących podczas rozwodu i postępowania sądowego w sprawie opieki nad dziećmi.